De Nieuwe Loet – Bakkum

Het voormalig mannenpaviljoen II ontworpen door architect F.W.M. Poggebeek bevindt zich op het terrein van provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch, gebouwd in 1909 als een besloten inrichting voor de ‘zenuwzieken’. Na een aantal jaren van leegstand verkocht zorginstelling Parnassia het gebouw aan Nu Projectontwikkeling, die een ambitieus plan voor de renovatie van het paviljoen voor ogen had. Braaksma & Roos Architectenbureau sloot niet veel later aan en maakte het ontwerp voor de omvangrijke herbestemming tot 17 herenhuizen en appartementen, en 5 vrijstaande villa’s. Op een afgezonderde plek te midden van de uitgestrekte groene Noord-Hollandse duinen werd het paviljoen als onderdeel van een besloten gemeenschap gebouwd. De patiënten verbleven in de grote ziekenzalen aan de zuidkant van het paviljoen, waar de hoge ramen de ruimtes van veel licht voorzagen. De uitdaging bij deze opgave was optimaliseren van het wooncomfort ten behoeve van luxe koopwoningen, en tegelijkertijd zo trouw mogelijk aan het karakter van het paviljoen te blijven. Het gehele paviljoen is gerenoveerd naar archiefbeelden van het originele ontwerp, waarin de verbinding met de omliggende omgeving een belangrijke rol speelt. De centrale as die het gebouw markeert is ook in de omliggende tuin doorgetrokken, met een duidelijke verbinding tussen het hoofdgebouw, de nieuwe villa’s, de parkeergarage en de weg. De originele karakteristieken zoals horizontale gekeimde metselwerk bandjes zijn vanonder een dikke laag witte verf terug op de gevel verschenen. Ook de raamverdeling die door de jaren heen verdwenen was is weer teruggebracht en draagt bij aan de rijke uitstraling van het gebouw. Door het gebouw verticaal te verdelen in diverse herenhuizen en appartementen behoefde het ensemble minimale ingrepen in de gevels. De villa’s zijn in dezelfde taal en royale maatvoering van Poggenbeek ontworpen en staan aan de noordzijde van het paviljoen, waardoor een nieuwe geborgen straat ontstaat waaraan ook de voordeuren van de herenhuizen in het hoofdgebouw gesitueerd zijn. De originele achterkant (noordzijde) van het paviljoen wordt daarmee eigenlijk de nieuwe voorkant, waardoor de authentieke voorzijde op het zuiden zo veel mogelijk in takt gelaten kan worden. De verlaagde tuinen van de bewoners en ondergrondse parking zorgen voor een onverstoord gevelaanzicht.